Werkverslaving

Kan jij werk moeilijk loslaten en noem je het zelf gewoon perfectionisme, gevoel van verantwoordelijkheid of je hebt gewoon veel ambitie? Dat zou goed kunnen maar misschien zit er een werkverslaving verborgen en ligt er een burnout op de loer. Je omgeving ziet het vaak sneller dan jijzelf. Alleen bij een werkverslaving is dat meestal een motivatie nog harder te werken, om jezelf en anderen te bewijzen dat je het allemaal nog prima aan kan.

Het begin van een werkverslaving

Een werkverslaving begint geleidelijk. Je bent ambitieus, zoekt zelfs een hoge werkdruk op, wil preseteren en krijgt een kick van de successen. Dit wordt door je omgeving geprezen, aangemoedigd en beloond. In de vorm van “wat zijn we trots op jou”, “wat knap zeg!” of beloningen als in salarisverhoging, promotie, het schouderklopje van jouw manager. Of als je ondernemer bent de complimenten van klanten en groei van jouw bedrijf.

Mits je werk en privé goed kan combineren, bewust de deur dicht kan doen en genieten van een avond of dag vrij, gaat het nog goed. Je hebt tijd je even op te laden en hierdoor meer energie en inspiratie op te doen. Maar als je ’s avonds nog even snel je e-mail checked, jouw laptop meeneemt op vakantie of ’s ochtends nog voor jouw ontbijt al jouw e-mail controleert, dan heb je al serieuze symptomen van een verslaving. Voor jou is werk een drug geworden.

Hoe kan werk vergeleken worden met drugs?

Zolang je van een activiteit of middel een beloning krijgt, komt er een stofje vrij in jouw hersenen die de hersenen niet vergeet. Of dat nou een trekje is van een sigaret of een klein succesje met werk. Naar gelang van tijd is de beloning al niet meer nodig. Het uitvoeren van de aangeleerde activiteit of inname van een middel is een groot genoeg prikkel voor de hersenen je te belonen. Het is een drang geworden, bewust of onbewust. Je wordt onrustig als je niet even snel jouw e-mail checked. Je voelt je schuldig als je een dag of zelfs uurtje vrijneemt.